Kolos Rodyjski to jeden z siedmiu cudów świata, który został zbudowany w XVII wieku p.n.e. Ten gigantyczny posąg poświęcony bogu Słońca został zaprojektowany przez rzeźbiarza Charisa z Lindos, ucznia słynnego greckiego rzeźbiarza Lysippos. Praca nad tym projektem zajęła mu 12 lat.
Podobno czoło posągu było widoczne od strony wejścia do portu Rodos. Mimo, że od samego początku posąg uznawano za dzieło sztuki, brak jest dokładnych informacji na temat jego kształtu i umiejscowienia. Jego wysokość szacowana była w przedziale 27-31 metrów i uważano powszechnie, że stanowi on odwzorowanie boga Słońca, z promieniami wokół głowy, trzymającego w ręku lampion. Stał on przy wejściu do portu, a statki przepływały pomiędzy jego stopami.
W mitologii antycznej wyspa Rodos była wsypą boga Słońca. Kiedy Grecy próbowali najechać wyspę w roku 304 p.n.e., jej mieszkańcy stawili tak silny opór, że grecki generał był zmuszony do odwrotu, a jego flota została przechwycona. W podzięce, korzystając z broni i statków przejętych od armii greckiej, wdzięczni mieszkańcy Rodos zbudowali posąg boga Słońca, który wcześniej ochronił ich wyspę.
Posąg rozpadł się 66 lat później podczas potężnego trzęsienia ziemi w 226 roku p.n.e. Według źródeł historycznych przełamał się on w kolanach i spadł na ziemię. Wyrocznia delficka orzekła jednak, żeby kolosa nie podnosić. Pozostał tak zatem aż do roku 653 n.e., kiedy wywiozła go stamtąd grupa arabskich piratów.
Nikt obecnie nie wie, gdzie dokładnie stał ten posąg i co się z nim działo. Pozostaje to nadal tajemnicą... Wielu ludzi uważa, że znajdował się on w Lindos, największym porcie wyspy Rodos, a statki przepływały pomiędzy jego stopami. Prawdopodobnie posąg został zbudowany w mieście i górował nad portem. Najwięcej informacji o Kolosie Rodyjskim można znaleźć w literaturze zachowanej z tamtego okresu.